به ۱۸، ۲۰سالههای عاشق جاده؛ باید خلاصه بگویم که اگر پشتوانه مالی دارید و قرار است مدت کوتاهی زندگی بیقید و شرط را تجربه کنید؛ سفر کنید و طبیعت را آنگونه که هست، لمس کنید. پیشنهاد میشود هرچه سریعتر انجامش بدهید و قدم بزرگی در زندگی بردارید و در ادامه میبینید که تاثیرش حتا شاید تا مدتهای طولانی روی کیفیت زندگیتان احساس میشود!
اما اگر با دیدن یکی دو فیلم ارزشی غریزهی پیشتاریخیتان فعال شده و عشق به طبیعت خواب را از چشمانتان ربوده فراموش نکنید کجاییم؟
ما در ایران فعلی هستیم ممکن است عشق به طبیعت و سفر مدتی چشم ما را روی انواع دشواریها ببندد و با تحمل سختیها عاشانه ادامه بدهیم، اما در ادامه سرخورده شدن و به بیهودگی رسیدن نیز محتمل است.
اگر جوانی اروپایی (یا بهتر بگویم جوانی از جهان توسعه یافته) را ضمن مسافرتهامان ملاقات کردیم و دیدیم بی قید و بی برنامه قصد جهانگردی و جهانبینی دارد، یک سری پیشزمینهها و حداقلهای زندگی به صورت پایه برایش فراهم است و اگر در کشورهای توسعهیافته یکی میگوید: "من میخوام میلیونر بشم" و دیگری ابراز میکند که "به پولدار شدن به عنوان هدف فکر نمیکنم" و ترجیح میدهد فلانکار را که دوست دارد دنبال کند، این حقیقت دارد.
شاید این گفتهها در ایران، افغانستان یا عراق، مسخره به حساب بیاید و کسی که حتا صادقانه بگوید که دنبال پولدار شدن نیست و ترجیح میدهد دنبال عشقاش به هنر یا هرچیزی برود، کسی حرفش را باور نکند. چون همهی اون مقدمات از پیش تعیین شده در کشورهای توسعه یافته، بر دوش فرد فرد جامعه است؛ بنابراین پول داشتن و پسانداز معمولا جز برنامههای اصلی زندگی در کشورهای درحالتوسعه یا توسعهنیافته است. (برخی افراد از این قواعد مستثنا هستند که روی صحبتهای من عمومی است)
مبحث هیچهایک و سفر رفتن با کمترین هزینه؛ واژه هیچهایک در ایران تا حد قابل قبولی بر سر زبانها افتاده و حالا بخش اعظمی از مردم با این واژه و کلیاتی ناقص از این سبک جابهجایی آشنا هستند. شاید به جرات بشود گفت که غالب اهالی سفر و سفردوستان ایرانی این موضوع را میشناسند.
اگرچه هستند کسانی که سفر میکنند و هنوز هیچهایک جز برنامههای سفرشان است، تمام قواعد زندگی را در هم میشکنند، ساده و زیبا طی طریق میکنند و از زندگی به معنای واقعی لذت میبرند، اما نبود بستر مناسب برای هرگونه مقوله وارداتی بهویژه مقولات فرهنگی مرا برآن داشت که در این باب هم مشاهدهگر صرف نباشم.
-اگر عاشق سفری؟ و پول کافی نداری؟ چهچیز بهتر از همچین فازی! شروع کن و با آدمها و ماشینهاشان همراه شو و کم هزینه به عشق سفرت برس و حالاش را ببر اما رعایت ادب، خوشصحبت بودن، خاطرهگویی، گاهی دادن یک هدیه، اینها یعنی فرهنگسازی!-
اما اگر پول کافی داری و فقط دنبال یک تجریه جدیدی! میخواهی بدانی دورهگردا چطور زندگی میکنند، بکپکر بودن و ریسک هیچهایک را میخواهی تجربه کنی، بد نیست اگر به زمان ناهار یا شام برخوردی همسفر جادهتو، رانندهای که اعتماد کرده و ریسک کرده سوارت کرده میهمان کنی یا در هر زمانی به یک نوشیدنی دعوتش کنی.
کمکردن یکنواختی جاده با گپ و گفت برای خود و راننده قطعا واجب است و فرق میان رابطهی بر اساس پول با رابطهای از جنس اعتماد و آغاز دوستی در همین نکات است؛ به نظرم. هندسفری گذاشتن و خوابیدن فکر نکنم کار درستی باشد. راننده احتمالا به هدف همصحبت شدن ترمز کرده است.
احترام به میزبانان فرهنگی، محلیها و ساکنان مقصد سفر.
احتیاط و رعایت ادب و خودنگهداری غالبا باید از سوی مسافر باشد. اینکه مسافر با دیدن فرهنگها و آداب مختلف،همواره پذیرش یک چیز متفاوت برایش راحتتر است تا یک محلی که ممکن است تمام چیزهای متفاوتی که دیده باشد همین من مسافر کوله به دوش باشد (برای مثال).
احترام به خوردهفرهنگها از اصول مهم سفر است. باید همواره با فرض اینکه محلیها پذیرش هرچیزی را ندارند، رفتار کنیم. شاید یک رفتار عادی برای من یک بیاحترامی به میزبان باشد. زیبایی و انگیزه سفر همین تفاوتهاست آنهارا بشناسیم.
سفر میکنیم که ببینیم. دیدن یعنی پذیرفتن. سختی میکشیم، سختی توقع را کم میکند. تفاوتها را میبینیم. پس پذیرش بالا و توقع پایین و احترام به تفاوتها سفر را زیباتر و همراه با آرامش بیشتر میکند. مشاهدهگر باشیم بی قضاوت و سفر کنیم که زمین بهتر بچرخد.
2 دیدگاه ها
مرسی برای اشتراک گذاشتن تجربه هاتون با ما ??
من دخترم و تازه میخوام سفر و شروع کنم،میخوام تنهایی هیچهایک کنم تو ایران، میشه؟
و اینکه من سرچ زیاد کردم ولی تو ایران هاستل خیلی کم پیدا میشه تو سایت کوچسرفینگ هم ایرانی های کمی هستن که میزبان هستن، اکثرا هم برای تقویت زبان انگلیسی مهمان قبول میکنن
خب پیشنهادتون برای منی که زبانم خوب نیست و میخوام با هزینه کم هیچهایک کنم و هزینه اقامتم کم باشه چیه؟
ممنون میشم راهنماییم کنید??
خواهش میکنم امیدوارم به دردتون بخوره
راستش اگر واقع بین باشیم شرایط تو ایران برای دختر تنها که بخواد سفر کنه یه چالش بزرگ محسوب میشه. باید با احتیاط و رعایت نکات امنیتی قدم در این راه بذاری. سه مطلب هست توی سایت با نام اقامت خوراک و جابهجایی در سفر اونا رو بخون تا دی جواب سوالاتو میگیری.
در ابتدای راه کم و بیش با مسایلی مواجه خواهی شد و در ادامه دوستهای بیشتری خواهی یافت و با اقزایش تجربه بیشتر سفر خوش میگذره